reisverslag week 4 & 5
Door: Ton Wilgers
Blijf op de hoogte en volg Ton
11 November 2012 | Egypte, Caïro
Locatie: Wadi el Natroon
Weer: niet zo saai meer als de eerste paar weken: de gemiddelde temperatuur ligt rond de 25 graden, s’ochtends kan het akelig mistig zijn en er is een en enkele bui gevallen waaronder een onweersbui van 5 mm, jaja mensen happening! Mijn bed was nat, en dat was niet omdat ik het zo spannend vond.
Op zondag 28 oktober ben ik weer teruggegaan naar het bedrijf. Het duurde ongeveer 3 dagen voordat men volledig het (Egyptische) tempo weer hervatte. Maandag middag is Ko aangekomen op het bedrijf, een student van Wageningen Universiteit. Ko had de eerste week flink wat moeite om hier te wennen, dit is natuurlijk wel te verklaren als ik zeg dat Ko een Zeeuw is.
De dagen daar op volgend zijn niet uitermate spannend, het poten van het winterseizoen is afgerond. In december beginnen ze weer met poten voor het ‘zomerseizoen’.
De projecten zijn deze week eindelijk goed begonnen te draaien. Op de vrijdag (hier rustdag) zijn hebben we een rondje gedaan op Linafarm met ’professor’ Heshaam.
Linafarm is gelegen naast de Hasheimiafarms 1 & 2. De Hasheimiafarms zijn eigendom van het bedrijf, in Linafarm worden er pivots gehuurd voor de aardappelteelt. Dit bedrijf telt 153 pivots, elk 150 feddan (70 hectare). echter wordt er op dit bedrijf op de aardappelen na alleen zomerteelten uitgevoerd. We wouden eigenlijk naar de allerlaatste pivot van het bedrijf: 153, echter vond Heshaam dat geen goed idee, dat zou hem te lang duren. Volgens mij had hij behoefte om te lurken aan de waterpijp. En ja inderdaad we hebben gezellig aan de thee/waterpijp gezeten bij de beveiliging van Linafarm.
De dag erop zijn we de bakkwaliteit wezen keuren van het eindproduct bij de Mc Donalds. Het was de reis van een uur zeker waard. echter was mijn planning om geld uit de muur te trekken, echter vond de automaat m’n pas wel lekker en wou hem niet terug geven :( zoals altijd in Egypte staan er na 5 minuten meer dan een hand vol mensen om je heen die er stuk voor stuk er verstand van denken te hebben. Maar men had schijnbaar de bank gebeld en ze zeiden dat mijn pas de volgende dag bij de bank in Sedat city zou liggen. Dus de pas moest de volgende dag opgehaald worden, dit is vertaald naar Nederlands na ongeveer 4 dagen, maar uiteindelijk komt hier alles goed en ik heb mijn pas terug :D. Na de pas kwijtgeraakt te hebben bij de Mc Donalds zijn we op de thee gegaan bij Mostafa, een jongen waar we veel mee samenwerken in het project. De stijl van inrichting is lichtelijk kitscherig, het kamp is er niks bij: kanten stoeltjes met gouden randjes en gordijntjes met tierelantijntjes, echt mijn stijl! Waar ik die avond ook achter kwam is waarom men de huizen hier nooit afbouwt, het is alsof er nog een verdieping bij op moet. Maar daar is over nagedacht: dat is voor de uitbreiding als een van de zoons gaat trouwen, die bouwt er dan een woning bij op het gebouw.
Afgelopen week is ook de directeur langs geweest van FarmFrites, we hebben echter geen kans gehad om hem te spreken, meneer de directeur heeft schijnbaar stroop gigantisch veel aan z’n kont, met het rondje om te kijken bij de aardappelen blijkt iedereen die zichzelf belangrijk genoeg vind achter hem aan te hobbelen, en ja er zijn er hier genoeg die zich zeer belangrijk vinden.
En ja ik heb wel is gehoord dat er een moment zal komen waarop je je gaat ergeren aan de mentaliteit en manier van werken, ik zal u vertellen dit moment is gekomen. De volgende zaken werken hier lichtelijk anders dan in Nederland: als engineer hoor je belangrijke dingen uit te voeren, zaken als autorijden, koffie halen of je poten smerig maken horen hier echter niet bij. Als trekker chauffeur ben je verantwoordelijk voor het chauffeuren van de trekker. Zal er wat gerepareerd moeten worden dan zal meneer dit zeker niet zelf uitvoeren, want waarom zou hij? Daar zijn mensen voor. Dus de trekker wordt aan de kant gezet, er wordt een sigaretje opgestoken en men gaat wachten op de monteur. Ook is de beschikbaarheid van een auto hier optimaal. Even een auto pakken om naar een pivot te gaan zit er niet in, dus geduld moet je hier zeker hebben, een een strakke planning maken? Ik heb het geprobeerd: werkt niet. Ik begin echter wel door te krijgen dat 5 minuten een kwartier is, een half uur anderhalf uur, morgen is eind van de week wel een keer en volgende week zal nooit gebeuren. Waar ik ook achter ben gekomen is dat men hier geen nee durft te zeggen. Kortom: werken met een Egyptenaar? Niet te doen.
Maar een beetje gezonde Hollandse humor in de keet brengen is natuurlijk ook niet verkeerd, de woorden ‘kluns’, ‘flapdrol’ en ‘koekwaus’ worden hier veelvuldig gebruikt. Daarnaast zijn ze Nederlandse cultuur aan het proeven: ze kunnen al bijna nummers zoals ‘oerend hard’ en ‘mamma woar is mien pils’ zingen. Ze moeten alleen nog wel een beetje oefenen op de uitspraak, maar dat komt vast goed!
Na een maand ongeveer alleen maar rijst met bonen gegeten te hebben verlang je wel is naar wat anders, men zegt hier ongeveer dagelijks ‘If you need enythink, ask it’, dus wij hadden gevraagd om een keer wat variatie, en ja we hebben lekka genoten van spagetti met kipschnitzel, en ik moet zeggen dat het goed smaakte.
Afgelopen zaterdag zijn we naar Alexandrië geweest met Mostafa, hier hebben we lekker de toerist uit gehangen en zijn we bij the Castle van Alexandrië geweest, een een of ander paleis van iemand die zich vroeger heel belangrijk vond. En omdat Ko dat zo interessant vind zijn we ook in de Alexandrië Library geweest, ik moet eerlijk zeggen dat ik de library best mooi vond om te zien. Uiteraard hebben we typisch Egyptisch gegeten, en ik moet zeggen ik zat goed vol! De straten zien er trouwens niet veel beter uit dan in Cairo, ook een vieze gore bende. Onze chauffeur bracht ons tot aan de desertroad thv het stadje Wadi el natrun, echter bleek de generator van de telefoonmast het te hebben begeven, dus er bleek niemand bereikbaar te zijn om ons op te halen. Typisch Egypte.. altijd wel weer wat.. maar uiteindelijk is alles goed gekomen :D.
Ik denk dat dit wel de belangrijkste gebeurtenissen zijn van de afgelopen week, ik zeg u: bedank voor het lezen en voordat ik het vergeet: ik ben 24 december tot 2 januari in Nederland om de feestdagen mee te maken.
Voor als mensen me willen bereiken?
Email: twilger92@hotmail.com
Skype: tonwilgers
Telefoon: bel 0900-5050268, en kies vervolgens 0021002179152 (9 ct./min (vanaf vaste telefoon))
Weer: niet zo saai meer als de eerste paar weken: de gemiddelde temperatuur ligt rond de 25 graden, s’ochtends kan het akelig mistig zijn en er is een en enkele bui gevallen waaronder een onweersbui van 5 mm, jaja mensen happening! Mijn bed was nat, en dat was niet omdat ik het zo spannend vond.
Op zondag 28 oktober ben ik weer teruggegaan naar het bedrijf. Het duurde ongeveer 3 dagen voordat men volledig het (Egyptische) tempo weer hervatte. Maandag middag is Ko aangekomen op het bedrijf, een student van Wageningen Universiteit. Ko had de eerste week flink wat moeite om hier te wennen, dit is natuurlijk wel te verklaren als ik zeg dat Ko een Zeeuw is.
De dagen daar op volgend zijn niet uitermate spannend, het poten van het winterseizoen is afgerond. In december beginnen ze weer met poten voor het ‘zomerseizoen’.
De projecten zijn deze week eindelijk goed begonnen te draaien. Op de vrijdag (hier rustdag) zijn hebben we een rondje gedaan op Linafarm met ’professor’ Heshaam.
Linafarm is gelegen naast de Hasheimiafarms 1 & 2. De Hasheimiafarms zijn eigendom van het bedrijf, in Linafarm worden er pivots gehuurd voor de aardappelteelt. Dit bedrijf telt 153 pivots, elk 150 feddan (70 hectare). echter wordt er op dit bedrijf op de aardappelen na alleen zomerteelten uitgevoerd. We wouden eigenlijk naar de allerlaatste pivot van het bedrijf: 153, echter vond Heshaam dat geen goed idee, dat zou hem te lang duren. Volgens mij had hij behoefte om te lurken aan de waterpijp. En ja inderdaad we hebben gezellig aan de thee/waterpijp gezeten bij de beveiliging van Linafarm.
De dag erop zijn we de bakkwaliteit wezen keuren van het eindproduct bij de Mc Donalds. Het was de reis van een uur zeker waard. echter was mijn planning om geld uit de muur te trekken, echter vond de automaat m’n pas wel lekker en wou hem niet terug geven :( zoals altijd in Egypte staan er na 5 minuten meer dan een hand vol mensen om je heen die er stuk voor stuk er verstand van denken te hebben. Maar men had schijnbaar de bank gebeld en ze zeiden dat mijn pas de volgende dag bij de bank in Sedat city zou liggen. Dus de pas moest de volgende dag opgehaald worden, dit is vertaald naar Nederlands na ongeveer 4 dagen, maar uiteindelijk komt hier alles goed en ik heb mijn pas terug :D. Na de pas kwijtgeraakt te hebben bij de Mc Donalds zijn we op de thee gegaan bij Mostafa, een jongen waar we veel mee samenwerken in het project. De stijl van inrichting is lichtelijk kitscherig, het kamp is er niks bij: kanten stoeltjes met gouden randjes en gordijntjes met tierelantijntjes, echt mijn stijl! Waar ik die avond ook achter kwam is waarom men de huizen hier nooit afbouwt, het is alsof er nog een verdieping bij op moet. Maar daar is over nagedacht: dat is voor de uitbreiding als een van de zoons gaat trouwen, die bouwt er dan een woning bij op het gebouw.
Afgelopen week is ook de directeur langs geweest van FarmFrites, we hebben echter geen kans gehad om hem te spreken, meneer de directeur heeft schijnbaar stroop gigantisch veel aan z’n kont, met het rondje om te kijken bij de aardappelen blijkt iedereen die zichzelf belangrijk genoeg vind achter hem aan te hobbelen, en ja er zijn er hier genoeg die zich zeer belangrijk vinden.
En ja ik heb wel is gehoord dat er een moment zal komen waarop je je gaat ergeren aan de mentaliteit en manier van werken, ik zal u vertellen dit moment is gekomen. De volgende zaken werken hier lichtelijk anders dan in Nederland: als engineer hoor je belangrijke dingen uit te voeren, zaken als autorijden, koffie halen of je poten smerig maken horen hier echter niet bij. Als trekker chauffeur ben je verantwoordelijk voor het chauffeuren van de trekker. Zal er wat gerepareerd moeten worden dan zal meneer dit zeker niet zelf uitvoeren, want waarom zou hij? Daar zijn mensen voor. Dus de trekker wordt aan de kant gezet, er wordt een sigaretje opgestoken en men gaat wachten op de monteur. Ook is de beschikbaarheid van een auto hier optimaal. Even een auto pakken om naar een pivot te gaan zit er niet in, dus geduld moet je hier zeker hebben, een een strakke planning maken? Ik heb het geprobeerd: werkt niet. Ik begin echter wel door te krijgen dat 5 minuten een kwartier is, een half uur anderhalf uur, morgen is eind van de week wel een keer en volgende week zal nooit gebeuren. Waar ik ook achter ben gekomen is dat men hier geen nee durft te zeggen. Kortom: werken met een Egyptenaar? Niet te doen.
Maar een beetje gezonde Hollandse humor in de keet brengen is natuurlijk ook niet verkeerd, de woorden ‘kluns’, ‘flapdrol’ en ‘koekwaus’ worden hier veelvuldig gebruikt. Daarnaast zijn ze Nederlandse cultuur aan het proeven: ze kunnen al bijna nummers zoals ‘oerend hard’ en ‘mamma woar is mien pils’ zingen. Ze moeten alleen nog wel een beetje oefenen op de uitspraak, maar dat komt vast goed!
Na een maand ongeveer alleen maar rijst met bonen gegeten te hebben verlang je wel is naar wat anders, men zegt hier ongeveer dagelijks ‘If you need enythink, ask it’, dus wij hadden gevraagd om een keer wat variatie, en ja we hebben lekka genoten van spagetti met kipschnitzel, en ik moet zeggen dat het goed smaakte.
Afgelopen zaterdag zijn we naar Alexandrië geweest met Mostafa, hier hebben we lekker de toerist uit gehangen en zijn we bij the Castle van Alexandrië geweest, een een of ander paleis van iemand die zich vroeger heel belangrijk vond. En omdat Ko dat zo interessant vind zijn we ook in de Alexandrië Library geweest, ik moet eerlijk zeggen dat ik de library best mooi vond om te zien. Uiteraard hebben we typisch Egyptisch gegeten, en ik moet zeggen ik zat goed vol! De straten zien er trouwens niet veel beter uit dan in Cairo, ook een vieze gore bende. Onze chauffeur bracht ons tot aan de desertroad thv het stadje Wadi el natrun, echter bleek de generator van de telefoonmast het te hebben begeven, dus er bleek niemand bereikbaar te zijn om ons op te halen. Typisch Egypte.. altijd wel weer wat.. maar uiteindelijk is alles goed gekomen :D.
Ik denk dat dit wel de belangrijkste gebeurtenissen zijn van de afgelopen week, ik zeg u: bedank voor het lezen en voordat ik het vergeet: ik ben 24 december tot 2 januari in Nederland om de feestdagen mee te maken.
Voor als mensen me willen bereiken?
Email: twilger92@hotmail.com
Skype: tonwilgers
Telefoon: bel 0900-5050268, en kies vervolgens 0021002179152 (9 ct./min (vanaf vaste telefoon))
-
11 November 2012 - 19:27
Nanny:
Hoi Ton,
lekker land, Egypte.
Veel mensen vinden alle landen zuidelijker dan Nederland heerlijk, ja, om op vakantie te gaan is er niks mis mee, maar om te werken is heel wat anders, wat 'n hierarchie, moet je wel tegen kunnen.
En geduld lijkt me in dit geval 'n goede eigenschap, voorkomt 'n hoop irritatie (niks voor Johan).
Dat alles wat langzamer gaat zal wel met het klimaat te maken hebben.
Maar over het algemeen krijg ik wel de indruk dat je het er best naar de zin hebt en daar gaat het om.
Dus alles maar gewoon over je heen laten komen en genieten maar van alles wat je er wel leert, ze sturen je daar niet zomaar naar toe.
Goed dat je met de Kerst thuis komt voor o.a feestje Leo. Leuk!
Groet, Nanny.
P.S. Je schrijf leuk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
